Święty Alfons
Założyciel
Święty Alfons urodził się 27 września 1696 roku w Marianella, w pobliżu Neapolu. Był pierworodnym synem wielkiej rodziny neapolitańskiej szlachty. Otrzymał solidną formację, studiował języki klasyczne i nowożytne, zajmował się malarstwem i muzyką. Skomponował Dialog duszy z cierpiącym Chrystusem, oraz znaną dziś w całych Włoszech kolędę: „Tu scendi dalle stelle” (Zstąpiłeś z gwiazd dalekich), a także wiele innych pieśni dla ludu. Uniwersyteckie studia kończy doktoratem obojga praw i rozpoczyna karierę adwokacką.
Kto się modli, ten się zbawi…
św. Alfons Liguori
W roku 1723, po gruntownym przemyśleniu sprawy, porzuca karierę adwokata i pomimo ostrych sprzeciwów ojca, wstępuje do seminarium. W wieku 30 lat, 21 grudnia 1726 roku przyjmuje święcenia kapłańskie. Pierwsze lata kapłaństwa spędza z bezdomnymi i z będącą na marginesie życia młodzieżą Neapolu. Zakłada „Kaplice wieczorne”, organizowane i uczęszczane przez tę właśnie młodzież. Gdy umierał, działały 72 takie kaplice, z ponad 10 tysiącami członków.
Święty Klemens
Spojrzenie na życie Świętego Klemensa Hofbauera może nas dużo nauczyć na temat marzeń, które można zrealizować, na temat modlitwy, służby i wytrwałości w chrześcijańskim życiu, a także o tym, jak stać się świętym w życiu codziennym i jak wykorzystać wszystkie chwile życia, ukierunkowując je do właściwego celu. Klemens nie był cudotwórcą, ani też wizjonerem, był jedynie wielkim i świętym redemptorystą, który zaangażował się w służbę ludowi Bożemu ofiarując mu to, co miał najlepszego.
Pozwólmy się prowadzić Bogu, a wszystko pójdzie dobrze
św. Klemens Hofbauer
Nasz Święty urodził się w dniu św. Szczepana, 26 grudnia 1751 roku, w Tasowicach (Morawy), jako dziewiąte z dwanaściorga dzieci Marii i Pawła Hofbauerów. Ochrzczono go następnego dnia po urodzeniu i nadano imię Hansl, to znaczy Jan. Pod tym imieniem jest znany do momentu obrania życia pustelniczego, kiedy to przybiera imię Klemensa.
Święty Gerard
Brat zakonny
Gerard urodził się w 1726 roku, w Muro, małym miasteczku na południu Włoch. Miał szczęście mieć za matkę Benedyktę, która nauczyła go niezmierzonej i nieograniczonej miłości Boga. Czuł się szczęśliwy, ponieważ miał poczucie, że jest blisko Pana Boga.
Idę, by zostać świętym
św. Gerard
Kiedy miał zaledwie 12 lat, umiera jego ojciec i na nim spoczywa troska o utrzymanie rodziny. U jednego z mieszkańców miasteczka uczy się krawiectwa, ten traktuje go bardzo surowo i często nawet go bije. Po czterech latach terminowania, kiedy mógł już otworzyć własny warsztat krawiecki mówi, że chce iść na służbę do miejscowego biskupa Lacedonii. Przyjaciele namawiają go, żeby tego nie robił. Ale szykanowania i ciągłe wyrzuty, które powodują, że po paru tygodniach służący odchodzą, Gerarda nie odstraszają. Poddaje się wszystkiemu i trwa na służbie u biskupa przez trzy lata, aż do jego śmierci. Gdy Gerard jest przekonany, że taka jest Wola Boża, zgadza się na wszystko. Nie zważa na bicie go przez krawca, czy szykanowanie przez biskupa; w cierpieniu dostrzega sposób naśladowania Chrystusa. Mając to na uwadze zwykł był mówić: „Jego Ekscelencja chce mojego dobra”. Już wtedy długie godziny spędzał Gerard przed Jezusem w Najświętszym Sakramencie, który jest Sakramentem jego Pana ukrzyżowanego i zmartwychwstałego.
Święty Jan Neumann
Jan Nepomucen Neumann urodził się w Czechach w Prachatyczach 28 marca 1811 roku. Ojciec był Niemcem pochodzącym z Bawarii a matka rodowitą Czeszką. Zdolny intelektualnie, szczególnie językowo, nie mógł jednak otrzymać święceń kapłańskich z powodu józefinizmu – wrogiej polityki państwa wobec Kościoła.
Zawsze miałem największe zaufanie do Boga, który wspiera to, co człowiek podejmuje dla Jego chwały
św. Jan Neumann
Odkrywając powołanie misyjne, udał się do Stanów Zjednoczonych. Tam został najpierw księdzem diecezjalnym, a później redemptorystą – jest pierwszym kapłanem, który wstąpił do Zgromadzenia Redemptorystów w Ameryce. Śluby zakonne złożył w Baltimore w roku 1842. Od samego początku jego zakonni współbracia bardzo go cenili za jego świętość, zapał apostolski i miły sposób bycia. Pracowal w Baltimore i w Pittsburgu. W roku 1847 został mianowany wizytatorem, czyli wyższym przełożonym Redemptorystów w Stanach Zjednoczonych.
Papież Pius IX wyniósł go do godności biskupa Filadelfii. Społecznik, budowniczy, człowiek modlitwy. Umarł przedwcześnie na ulicy Filadelfii.
